Anksio de infanoj

En mondo tro ofte gvidata de tujaj decidoj, kie sociaj postuloj devigas ĉiutage pli grandan konkuradon por unu loko sub la suno, streso trovas fekundan grundon por disvastiĝo. Kaj ne nur plenkreskaj homoj fariĝas viktimoj de tiu, kiun oni konsideras unu el la malbonoj de la moderna tempo. Ankaŭ niaj infanoj travivas similan situacion... Ili havas vivon pli kaj pli similan al nia vivo: plenplenan de sindevigoj kaj taskoj. Fine, ili ne havas taŭgan lokon por esti propre infanoj.

Kaj multaj el ili krome suferas gravan kaŭzon de granda anksio. Temas pri bullying (humiliga mistraktado), kiun devas firme kontraŭi tiuj homoj, kiuj respondecas pri la junuloj. Male, ili estos kunkrimuloj koncerne tiun perforton, kiu devenas precize de devojiĝo de la infan-junula konduto mem. Jen tiu estas bedaŭrinda situacio, kiu daŭre malhelpas lernejan progreson de multaj infanoj. Tio estas agado kontraŭ la estonteco.

shutterstock
Anksio-morbo

La Centro de Flegado kaj Esplorado pri Psikiatrio en Infana kaj Adoleska Aĝo (Capia, portugallingve) de la Sankta Domo Mizerikorda de Rio-de-Ĵanejro, en Brazilo, montris, ke dum la lastaj jaroj la kvanto da infanoj suferantaj de anksio kreskis signifoplene.

Vivian R. Ferreira

Maria Suelí Periotto

Divulgação

Fábio Barbirato

Hodiaŭ mi prezentas al vi pecojn el du gravaj intervjuoj donitaj en la jaro 2011, kiujn mi konsideras tre aktualaj, al la programo Diskutoj pri Edukado, de Supera Reto Bona Volo de Radio, pri infana anksio. La programon kondukis la pedagogiistino Suelí Periotto, kun partopreno de du fakuloj: psikiatro Fábio Barbirato, estro de la fako pri Infan-Junula Neŭropsikiatrio en la Sankta Domo Mizerikorda de Rio-de-Ĵanejro, kaj la infan-junul-neŭrologiisto de Hospitalo Albert Einstein, Abram Topczewski, de San-Paŭlo, Brazilo.

Divulgação

Abram Topczewski

Pri la maniero distingi ordinaran anksion disde la patologia, D-ro Barbirato klarigis, ke “anksio ne plu estas natura kiam ĝi malhelpas elvolviĝon socian kaj lernejan de infanoj. Ekzemple, dum la semajno, kiam ĝi devas prezenti sian laboron, ĝi ne sukcesas resti atenta en la lernejo, prezentas kapdoloron kaj naŭzon, foje prezentas haŭtolezojn, kiel psoriazo aŭ falado de haroj, pro anticipo-anksio”.

D-ro Barbirato krome montris aliajn faktorojn, kiuj konfirmas tiun kvanton da infanoj suferantaj de anksio-morbo: “Okazas, ke tiu etosa streso, kiun la knabo aŭ knabino travivas, pro la perfortado mem, kiun li/ŝi spertas, karakteriziĝas per postulado de bonaj poentoj en la lernejo, ĉu li/ŝi loĝas en pli bonhavula loko, ĉu en pli simpla kvartalo. Tiuj faktoroj alportas simptomojn, kiuj probable aperus nur poste.”

Kaj li atentigis: “Mi opinias grave substreki, ke anksio-morboj estas duoble aŭ trioble pli oftaj ol aŭtismo kaj troaktiveco. Anksiaj infanoj suferas same, aŭ eĉ pli. Se oni ne flegas ilin, ili havos pli grandan ŝancon prezenti panikon en estonteco, krom depresio kaj aliaj pli gravaj morboj. Estas esence grave, ke gepatroj serĉu helpon por siaj idoj, kaj ne pensu, ke tio estas io simpla, kio malaperos laŭ la pasado de tempo. Ekzistas fakaj servoj en la tuta Brazilo. Sufiĉas serĉi universitaton, kiu havas servon de infanpsikiatrio. Certe via filo, via filino estos bone flegataj, gvidataj, same kiel la familio, kaj se necese eĉ profesiuloj en la lernejo, kie tiu infano studas.”

Ni daŭrigas tiun temon, kaj nun mi transdonas la parolon al D-ro Abram Topczewski, infan- kaj junul-neŭrologiisto en Hospitalo Albert Einstein, en San-Paŭlo:
 

Mult-disciplina flegado

Oni demandis, ĉu malbona dormado kaj problemoj en nutrado kaŭzas al la etuloj anksion, kaj D-ro Abram klarigis: “Ofte okazas, ke tiuj infanoj havas malkvietan dormadon, kun premsonĝoj. Sed ne nur la dormo estas misinfluata. Ekzistas infanoj, kiuj tuj komencas manĝi senkontrole, kiam ili estas anksiaj. Aliflanke, eblas trovi tute kontraŭan situacioj: anksiaj individuoj, kiuj perdas la apetiton kaj ĉesigas manĝadon. En ĉiu persono, oni trovas fakte malsaman klinikan manifestiĝon.”

Plenkreskaj antaŭ la ĝusta horo

Laŭ la opinio de D-ro Topczewski, “la avido pri ĉio estas tiel granda, ke oni metas infanojn en la saman vivostilon. Nuntempe, infanoj iras matene al la lernejo, poste rapidas hejmen por tagmanĝo kaj krome havas sportan praktikadon, kurson de la angla lingvo... Fine, ĝi revenas hejmen je la sesa aŭ sepa horo vespere. Tiam, apenaŭ restas tempo por vespermanĝo kaj enlitiĝo. Tio okazas, ĉar ĝi okupiĝis per farendaĵoj dum la tuta tago, kaj tiun momenton por fari absolute nenion, por nura ludado, ĝi jam ne havas. Kial? Ĉar ni faras plenkreskajn infanojn antaŭ la ĝusta horo; kaj tio sendube kondukas al granda anksio.”

Dankon, Doktoroj Barbirato kaj Topczewski, por tiuj valoraj klarigoj.

Tre saniga estas ankaŭ travivado de ia Ekumena Spiriteco. Preĝado kaj meditado en familia cirklo povas multe helpi por ekvilibro de la energio de niaj infanoj.

José de Paiva Netto est écrivain, journaliste, homme de radio, compositeur et poète. Il est né le 2 mars 1941, à Rio de Janeiro, Brésil. Il est président de la Légion de la Bonne Volonté (LBV) et membre effectif de l’Association Brésilienne de la Presse (ABI) et de l’Association Brésilienne de la Presse Internationale (ABI-Inter). Affilié à la Fédération Nationale des Journalistes (FENAJ), à l’International Federation of Journalists (IFJ), au Syndicat des Journalistes Professionnels de l’État de Rio de Janeiro, au Syndicat des Écrivains à Rio de Janeiro, au Syndicat des Professionnels de la Radio à Rio de Janeiro et à l’Union Brésilienne des Compositeurs (UBC). Il fait aussi partie de l’Academia de Letras do Brasil Central [Académie des Belles Lettres du Brésil Central]. C’est un auteur de référence internationale reconnu pour la conceptualisation et la défense de la cause de la Citoyenneté et de la Spiritualité Œcuméniques, qui, selon lui, constituent « le berceau des valeurs les plus généreuses qui naissent de lÂme, la demeure des émotions et du raisonnement éclairé par lintuition, lenvironnement qui englobe tout ce qui transcende le domaine vulgaire de la matière et vient de la sensibilité humaine sublimée, comme la Vérité, la Justice, la Miséricorde, lÉthique, lHonnêteté, la Générosité, l’Amour Fraternel. En bref, la constante mathématique qui harmonise l'équation de l'existence spirituelle, morale, mentale et humaine. Or, sans cette conscience que nous existons sur deux plans, et donc, pas seulement sur le plan physique, il nous est difficile d'atteindre la Société réellement solidaire, altruiste et œcuménique, car nous continuerons à ignorer que la connaissance de la Spiritualité supérieure élève la nature des êtres et les conduit, en conséquence, à construire une citoyenneté planétaire. ».