Manko de homamo kaŭzas mankon de homamo

En mia eseo “Civitaneco de la Spirito”, mi komentas:

Manko de homamo kaŭzas mankon de homamo. Jen resume la klarigo pri la nuntempa situacio en diversaj regionoj de nia mondo. Tamen, per la riĉeco de nia Spirito, ni povas konstrui pli ŝatindan estontecon. Sed nenia reformo daŭros, se ne ĉeestos sento pri Karitato, respekto al la homo kaj bona regado de homoj, per agado ĉe la Animoj. Por ke tio efektive okazu, estas necese, ke ni estu unuecaj kun Dio, kiu estas Amo, do Karitato. Sen tiu paŝo kaj sen persistado en ĝi, kiel admonas Jesuo, eble ni eĉ ne scius, per kio komenci. Vera unuiĝo kun Dio kaj kun Lia Leĝo, kiel proponis la Dia Majstro en Sia Nova Ordono, jen la reformo komencenda. Jesuo diris: “Novan Ordonon Mi donas al vi: Vi amu unu alian, kiel Mi vin amis. Nur per tio ĉiuj homoj scios, ke vi estas miaj disĉiploj, se vi havos Amon unu al alia. Jen estas mia Ordono: ke vi amu unu alian tiel same, kiel Mi vin amas. Neniu havas Amon pli grandan ol tio, ke iu demetus sian Vivon por siaj amikoj. Kiel la Patro min amas, tiel Mi ankaŭ vin amas. Restadu en mia Amo.” (Evangelio laŭ Johano, 13:34 kaj 35, 15: 12, 13 kaj 9.)

Tela: James Tissot (1836-1902)

Plej Alta Potenco de la Animo

Karitato estas la konfirmo pri la plej alta potenco de la Animo, ĉar ĝi konstruas pli bonajn tempojn por la vivo (materia kaj spirita) por la homoj kaj por iliaj landoj, nome por la Spirit-Civitanoj. Ne ekzistas pli granda inspiro por bona politika agado ol tiu, apud Justeco kune kun Bonfarado. Ĉu tio estas absurdaĵo? La tempo montros, ke ne. Koncernas la homamasojn definitive lerni percepton pri tiu realaĵo, kaj elvolvi kunsentemon. Tiel, laŭ la pasado de eraoj, la mondo forlasos tiun malsanon, kiu dum jarmiloj multe damaĝas ĝin: malmulte da atento pri la forto de Frata Amo, “baza principo de la Homo, faktoro por generado de Vivo, kiu estas ĉie kaj ĉio”.

shutterstock

Reprodução BV

Pri la sublima ago sin doni al la proksimulo kaj pri ties sociaj konsekvencoj, jen kiel esprimiĝis la franca politik-pensulo Alexis de Tocqueville (1805-1859), aŭtoro de la verko “Demokratio en Ameriko”: “La karitato de homoj sin dediĉas al plej grandaj mizeroj, serĉas misfortunon sen propagando, kaj silente, spontane riparas malbonaĵojn. (...) Ĝi povas produkti nur bonfarajn rezultojn. (...) Ĝi mildigas multajn mizerojn, sed produktas neniun”.