Urĝas travivi la “Amu unu la alian”

Arquivo BV

Per la Bona Mesaĝo de Jesuo ni lernas de la Ĉiela Mentoro, ke estas nepre necese “ke ni amu unu la alian, kiel Li amas nin” (Evangelio laŭ Johano, 13:34). Kaj krome: ni komencas difini iun ajn situacion, tiel ke la bezono pri la instruo de la Sinjoro rilate la “Esencon de Dio por la Vivo” ― kiu estas la Nova Ordono, laŭ difino de la karmemora fondinto de Legio de Bona Volo Alziro Zarur (1914-1979) ― efektiviĝu. Klare montriĝas tiu nia deziro esti feliĉaj, kaj tial ni devas strebi per forta decido por ke estiĝu Solidara Altruisma Ekumena Socio. Por ke Respektemo, Frateco, Solidareco, Kompatemo, Grandanimeco povu fakte efektivigi Veron kaj Justecon. (...)

Kontraŭveneno kontraŭ malamo

Amo, lige kun Justeco, estas esence grava. Ĉar la alia flanko de la monero estas tio, kion ĉiuj volas eviti: malamo, kiu estigas perforton, kiu allogas pli da perforto, malkongruo de sentoj. Sekve, la ŝlosilo por solvi la problemon ne staras nepre en sociaj kaj politikaj reĝimoj, sed en la temperamento de la homo, kiu ilin konsistigas, devigas kaj travivas. Mi kutime diras: ne ekzistas bona reĝimo, se la homo estas malbona.

Kiel estulo en karno aŭ en la etera vivo, kiu ankoraŭ ne montris konvinke sekurajn kondiĉojn por ĝui etoson de civitana respekto, povus estigi kunvivadon fakte solidaran? Kiel, se en sia kerno li ripete ne volas aŭskulti tiajn fundamentajn temojn? Sen tiuj, ne eblas ekzisto de iu loko sen la feroco de milito (la Ruĝa Ĉevalo, ĉe Apokalipso, 6:4) kiel perversa juĝanto en ĉiaj decidoj. Se lian Animon ne alblovos la pura emocio de Amo kaj Justeco (tute ne miksu Justecon kaj venĝon), tiam li emos sofismi, trompi, iluziigi.

Vivian R. Ferreira

Minaco al status quo

Sekve, urĝas, ke ni travivu la instruon de Jesuo  “Amu unu la alian kiel Mi amis vin”, tio estas la rezulto de Lia persona ekzemplo: Li fordonis Sian vivon, submetiĝis al krucumado, kaj tio pruvas, ke Li alportis novan instruon, kiu kontestis misajn interesojn de certa parto de la Homaro. Tial, la Ĉiela Misiisto fariĝis minaco al la tiam reganta status quo, kaj sekve oni Lin alnajlis al oferkruco. Pro tio, la Kristo donis plej grandan elmontron de Amo. Konsekvenco: Lia mesaĝo pri Frateco senlima diskoniĝis tra la mondo, malgraŭ ke foje oni preskaŭ neis ĝin, kiel oni vidis okaze de la Jarcento de Religiaj Militoj: la 16-a jarcento, kaj la abomenaj Militiroj. Jen kial mi ripetas, ke Jesuo estas ĉiutaga konkero, konstanta malkovrado por tiuj, kiuj soifas Scion, Fratecon, Liberecon, Egalecon kaj Pacon. (...) Kaj mi ne aludas al la Ŝafido enkaptita per limigitaj konceptoj surteraj, ĉu filozofiaj, ĉu religiaj, ĉu politikaj, ĉu sciencaj. Li estas la Liberiganto, neniam kaptito. Li ŝvebas super ĉio. Lia identeco kun Dio estas tiel forta, ke Li fariĝis ― por la postvivado de la homa specio ― la Revelacianto de la origina kaŭzo de la Anima mizero, kiun ni ankoraŭ suferas, se oni konsideras la mankon de nia reciproka amo, en tiu sama maniero kiel Li nin amis kaj amas. De tio alvenas la decido pri bona vojo, socimaturiga, kiun la Sublima Edukanto montras al ni per la versiklo 35 de la 13-a ĉapitro de la Evangelio laŭ Johano: “Per tio ĉiuj homoj scios, ke vi estas miaj disĉiploj, se vi havos amon unu al alia.” Jen estas la Politiko de Dio, la Politiko por la Spirito de la homo.