Tutmondigo kaj pluralismo

Arquivo BV

La brazila verkisto kaj poeto Alziro Zarur.   

En la verko Meditadoj el la Animo (de la jaro 2003), mi skribis, ke ― en la proceso de tutmondiĝo, kiu tiomfoje frakasas respektindajn tradiciojn, estas prudente ne malkonsideri la pluralismon, kiu ekzistas en ĉiu popolo, eĉ en etaj triboj, dum oni laboras por spirito de solidareco, de altruismo, kiel ege rekomendas Senlima Ekumenismo, nome antaŭeniranta Bona Volo. Tio estas decida, grandanima volo; universala volo vivi pace, kiel dum longaj jaroj predikis la brazila verkisto kaj poeto Alziro Zarur (1914-1979). La aŭtoro de “Poemo pri la Dia Dio” jam en la jardeko post 1940 lanĉis Brigadon de la Amikiĝintaj Religioj, por ia pli bona Brazilo kaj por ia pli feliĉa Homaro. Spirito de Frateco inter religiuloj devas esti ekzemplo por ĉiuj ceteraj. (...)

//itunes.apple.com/book/meditadoj-el-la-animo/id1142025364?mt=11" href="http://itunes.apple.com/book/meditadoj-el-la-animo/id1142025364?mt=11">Aĉetu!

Ekumenismo altigas nin serĉe de tutmondaj solvoj, en universala spirito de Frateco, kiel predikas grandaj pensuloj kaj inspiroplenaj gvidantoj de religioj. Frateco estas ia “fadeno de Ariadno”, kiu sekure kondukas nin tra mallumaj, sinuaj vojoj en la kavernoj de Minotaŭro, kaj povas venigi nin al la majesta heleco de Suno, liberigante nin de mallumaj sektaj malamoj. (...)

Reprodução BV

Markizo de Vauvenargues

La stato de morala malforteco en la mondo estas tiel granda, ke por estingi perforton ekzistas nur unu forta kuracilo: tiu de klopodado por Frata Amo, kune kun Justeco, en Edukado. Pro tio, ekumene spiritualigi instruadon estas potenca kontraŭago kontraŭ agresemo. Se paroli pri la “Sinjorino kun Vinditaj Okuloj”, jen estas ilustra penso de la franca eseisto Luc de Clapiers, Markizo de Vauvenargues (1715-1747): “Ne povas esti justa tiu, kiu ne estas humana”. Sekve, li ankaŭ ne povas esti feliĉa.

Vivian R. Ferreira

Venos iam tago, kiam armiloj fine havos siajn hororajn voĉojn silentigitaj. Ankoraŭ en la tria jarmilo, eĉ se tio postulos longan tempon, homoj komprenos, ke la esenco de povo ne troviĝas propre en ili mem, sed en la spirito de Solidareco, kiu devas kunfratigi ĉiujn homojn. Multo ankoraŭ estas farenda. Do, ek al la laboro! La tempo ne haltas por atendi la bonhumoron de iu ajn.

José de Paiva Netto, verkisto, ĵurnalisto, radiokronikisto, komponisto kaj poeto, naskiĝis je la 2-a de Marto 1941, en Rio-de-Ĵanejro/RJ, Brazilo. Li estas direktoro-prezidanto de Legio de Bona Volo (LBV). Efektiva membro de Brazila Asocio de Amaskomunikiloj (ABI) kaj de Brazila Asocio de Internaciaj Amaskomunikiloj (ABI-Inter), li estas ano de Nacia Federacio de Ĵurnalistoj (Fenaj), de International Federation of Journalists (IFJ), de la Sindikato de Profesiaj Ĵurnalistoj en Ŝtato Rio-de-Ĵanejro, de la Sindikato de Verkistoj en Rio-de-Ĵanejro, de la Sindikato de Radiokomunikantoj en Rio-de-Ĵanejro kaj de la Brazila Unuiĝo de Komponistoj (UBC). Li partoprenas ankaŭ en la Akademio de Beletro de Centra Brazilo. Li estas aŭtoro por internacia referenco pri defendado de homaj rajtoj kaj konceptado de la idealo de Ekumenaj Civitaneco kaj Spiriteco, kiuj laŭ li estas “lulilo de plej grandanimaj valoroj, kiuj naskiĝas en la Animo, nome en la loĝejo de emocioj kaj de rezonkapablo prilumita de intuicio, medio, kiu enhavas ĉion, kio transcendas la vulgaran kampon de materio kaj devenas de la homa sublimita sentemo, kiel ekzemple Vero, Justeco, Kompatemo, Etiko, Honesteco, Grandanimeco kaj Frata Amo”. Resume, ĝi estas la matematika konstant-nombro, kiu harmoniigas la ekvacion de vivo spirita, morala, mensa kaj homa. Nu, sen tia scio, ke ni ekzistas en du sferoj, sekve ne nur en la fizika, fariĝas malfacile atingi Socion vere Solidaran, Altruisman, Ekumenan, ĉar ni plu neglektos, ke la scio pri Supera Spiriteco plialtigas la karakteron de la homoj, kaj konsekvence tiu scio kondukas la homojn al la konstruado de Tutplaneda Civitaneco”.